Συνήθως τέτοια ώρα το απόγευμα, ο Γιάννης Φούντος , ο Αχιλλέας και ο Λωνίδας ο Παντζόπουλος πάνε στον "Ερμή", στη Χώρα και μαζί με άλλους με μία πορτοκαλάδα, βλέπουν τηλεόραση.
Ο Αχιλλέας θυμήθηκε τη δεκαετία του 1930, που μαζί με τον Γιάννη τον Μπανίκα, μικρά παιδιά , ντυμένα ναυτάκια, βγήκαν φωτογραφία πάνω σε μία αναποδογυρισμένη βάρκα, τα τραπέζια και τα τραπεζομάντηλα που άπλωναν οι αντριώτες στα βράχια του Τούρλου και εκεί που είναι κτισμένος ο Όμιλος, νωρίς το απόγευμα , για πικ νικ με αυγά, κεφτεδάκια, κουλούρες και αγγουράκι μετά το πρώτο μπάνιο και αφού φέρουν στη μαμά τη ¨μαλιαρή", μια πέτρα απ' τη θάλασσα για να την βάλουν κάτω από το κρεβάτι και να φεύγουν οι ψύλλοι..
Ο Γιάννης ο Φούντος θυμήθηκε τον τηνιακό τον Ζοζέφ τον Ρεμούνδο που άφηνε ,πάντα τέτοια μέρα, το καφενείο, εκεί που είναι τώρα η ALPHA BANK, με τα τραπεζάκια και τη ψησταριά στο μπαξέ της Παναγίας και έστηνε στο γεμάτο κόσμο παραλιακό δρόμο πλανόδια ρουλέτα που γύριζες και αν κέρδιζες δεν σούδινε λεφτά αλλά σοκολάτες και καραμέλες, έστηνε και τενεκεδάκια που κτύπαγες με πάνινες μπάλες και πάλι καραμέλες κέρδιζες.
 |
| του Φαρακούκη |
Στο νου του κυρ Γιάννη ήρθαν και οι πλούσιοι που έρχονταν αλλά κάθονταν όλοι μαζί στου Φαρακούκη την αυλή που είχε ταβέρνα ο πατέρας του Φραγκούλη μιας και τότε δεν υπήρχε ακόμα ο Ναυτικός Όμιλος .
Ο Λεωνίδας θυμήθηκε που στο Νιμποριό κατέβαινε για να παίξει μουσική και ο Βασιλάκης ο Παλαιολόγος, λιγάκι παλαβός ασυρματιστής που τα παράτησε και έγινε ζαχαροπλάστης και είχε φτιάξει ένα τροχό με βάση, που με το πόδι του γύρναγε και χτυπούσε τουμπιά την ώρα που έπαιζε φυσαρμόνικα για κάλαντα και πανηγύρια.
Κόσμο στο δρόμο που δεν μπορούσες να περάσεις, θυμάται και τη δεκαετία του 1960 ο Γιώργος Κολυδάς, που καθότανε απέναντι από τους καπετάνιους, με τον Νικήτα Δουδουσάκη και τον Δημήτρη Κυρτάτα.
Μικρό παιδί εκείνος τότε και θυμάται ότι της Αναλήψεως στο Νιμποριό είχε νωρίς λεμβοδρομίες και το βράδυ έξι χορούς!
Έναν χορό είχε ο Ρότσας στο λιμάνι, δεύτερο ο Ψωμάς στου Ρεγκούκου, τρίτο ο Αλκιβιάδης ή ο Αγαπηνός που είχαν τότε του Φαρακούκη, τέταρτος στου Στυλιανού, πέμπτο ο Βασιλαράς στο Συνοικισμό και ο έκτος, λίγο παραπέρα, ο Βασίλης ο Βλήτος, όλοι τους είχαν όργανα ο ένας το Φυρίο, ο άλλος τον Πατήρη, τον Ραπτάκη, απ' όλη τη Άνδρο οι οργανοπαίχτες και οι πίστες όλες στην αμμουδιά!
Τελευταίο έδοξο περιστατικό αυτό που έζησε ο Γιάννης ο Στυλιανός , το 1970, νιόπαντρος τότε, πήγε στου Ψωμά το χορό να κρατάει τους λογαριασμούς.
Θυμάται ότι στη τσέπη του, χώρια απ' όσα είχε το αφεντικό, εκείνος είχε μαζέψει κάπου 450 χιλιάδες δραχμές, όσα δηλαδή έκανε τότε ένα τεσσάρι διαμέρισμα στου Γκύζη!
8 σχόλια:
Γιατι τα περασμένα μας άρεσαν πιο πολυ ??? Μαλον που ειμαστε πιο νέοι . Αλλα ας πούμε και του χρονου. Με ΥΓΕΙΑΝ ΘΖ Α'ος
Ενδοξα χρονια θα τα ξαναζησει ποτε αυτα η Ανδρος Ιδωμεν
Η σύνδεση της θρησκευτικής γιορτής με την διασκέδαση, είχε μία μόνιμη μορφή. Όλες οι γιορτές είχαν και την δική σου περιοχή όπου εξελίσσονταν τα πάντα. Της Αναλήψεως την τιμητική του την είχε ο Νειμποριός. Πρόλαβα κι εγώ τα πανυγήρια του Ψωμά και του Φαρακούκη με τους Κονιτοπουλαίους πλέον, σαν ατραξιόν προχωρημένη για την εποχή.
Ο προβληματισμός είναι πως σήμερα οι νέοι συνδέουν την διασκέδαση?? Με τις εποχές?? με τις μέρες?? τα Σαββατοκύριακα?? Αν περνούν καλά, τότε ας τις συνδέουν με ότι θέλουν.
Περνούν καλά?? γιατί όποτε μιλήσεις μαζί τους, πάντα απογοητευμένους τους βλέπεις. Μάλλον δεν τους λείπει "τίποτα", γιαυτό δεν μπορούν να βρούν έστω και "κάτι".
Και του χρόνου με περιθσσότερες αναμνήσεις από τους μπαρμπάδες μου και τους υπέροχους θαμώνες τους Νειμποριού.
Ευτυχώς που υπήρξαν αυτά τα καλά χρόνια διότι τώρα βλέπουμε όλοι ότι ο κόσμος έχει μαζευτεί διότι δεν υπάρχουν χρήματα για τέτοια πλέον ζούσε δύσκολα χρονια
Geia sou re patera montelo!!!!!!
Γειά σου ρε πατέρα μοντέλο!!!!!
Μπράβο σου Βαγγέλη, διέσωσες ένα βασικό κομμάτι της ιστορίας της Χώρας.
Δημήτρη, αξιωθήκαμε και τα ζήσαμε και δεν τα ξεχνάμε.
Πόσος συμβολισμός και ταίριασμα της χριστιανικής γιορτής με τη γιορτή για τον ερχομό του καλοκαιριού!
Οι Χωραΐτες της Αναλήψεως έκαναν το πρώτο τους μπάνιο στη θάλασσα.
Μπορώ να λέω ότι στο πανηγύρι του 1970 - που θυμήθηκε ο κ. Γιάννης - ήμουν κι εγώ, προσχολική ηλικία.
Ο Πέτρος ο Ρεγκούκος γελαστός, ευδιάθετος και αγχωμένος πήρε σε μια στιγμή τη μηχανή του και επέστρεψε φορτωμένος ψωμιά διότι προφανώς του είχαν τελειώσει. Η αυλή δεν ήταν τότε υπερυψωμένη, αλλά στο ίδιο επίπεδο με το δρόμο. Το μαγαζί ήταν το Δωδώνη. Δεν είχε κτιστεί το καινούργιο. Ήταν μόνο μια τεράστια αυλή.
Στην αυλή εκείνη , προς τη μεριά του Κυρτάτα ήταν η ορχήστρα, όλη η οικογένεια Κονιτοπούλου, με την Ειρήνη προεξάρχουσα .Σουξέ το "φανταράκι" και η "ψαρόβαρκα του Μάουκα". Πλήθος τα γκαρσόνια, όλοι οι γνωστοί εκεί, μιλάμε για πολύ πολύ κόσμο και οι εικόνες μείναν στα μάτια μου αξέχαστες.
Δια ταύτα, πρέπει νομίζω ο Ναυτικός Όμιλος να διοργανώνει της Αναλήψεως ένα χορό, παραδοσιακό, απλό και σίγουρα το έθιμο ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΒΙΩΣΟΜΕ. ΧΔΑ
Με μεγάλη μου χαρα σημερα πέρασα απω ΝΙΜΡΟΡΓΙΟ και είδα πολυ κόσμο και καθαρές παραλίες ωραίας ομπρέλες καλον καινούργιες μπραβο .περασα και απο τα αποικία .το ρομαντικά άνοιξε ξανά απω τον εγγονό του γιοργη . Απω της 5-11 καθημερινός ωραία το χοριο πέρνει ζωη ΘΖ Αος
Δημοσίευση σχολίου