Η παιδεία ως κοινωνικός και
μορφωτικός θεσμός πλήττονται πια βαθιά από τις περικοπές στα λειτουργικά έξοδα,
τον περιορισμό των διορισμών, την άλωση των εργασιακών μας σχέσεων, την
οικονομική εξαθλίωσή μας. Κι έπεται και συνέχεια...
Αύξηση διδακτικού κι εργασιακού
ωραρίου, αναδιάρθρωση του συστήματος οργανικών θέσεων με μετακινήσεις σε όλη την
επικράτεια, συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων, σταδιακή κατάργηση
μόνιμων διορισμών, εισαγωγή της
αξιολόγησης με στόχο τη χειραγώγηση του εκπαιδευτικού και την υποδούλωση του
σχολείου στους νόμους της αγοράς.
Σε όλα αυτά εμείς οι
εκπαιδευτικοί οφείλουμε να ορθώσουμε
το παράστημά μας. Για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, στην μόρφωση και στην
κοινωνική ασφάλεια οφείλουμε να
αντισταθούμε. Για το μέλλον το δικό μας και των μαθητών μας οφείλουμε να δράσουμε.
Η ανοχή είναι πια
συνενοχή!
Σύλλογος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Άνδρου, Κέας,
Κύθνου, Σερίφου « Θεόφιλος Καΐρης»
4 σχόλια:
παρα πολυ ωραια τα λετε δασκαλοι αλλα χτες στο συλλαλητηριο κατεβηκαν με το ζορι 100.000 ανθρωποι!σε μια πολη με 1.500.000 ανεργους!και να δεχτω οτι δεν εμπιστευονται την ΑΔΕΔΥ-ΓΕΣΕΕ (και κανουν αριστα) αλλα και σε μη συνδικαλιστικα οργανωμενες αντιδρασεις η συμμετοχη ειναι σχεδον μηδενικη,κατι γραφικοι μονο...και ερχονται οι εκλογες και λες εκει κατι θα γινει και μια απο τα ιδια!
η ανοχη ειναι συνενοχη αλλα και η απολυτη υπακοη και ο συμβιβασμος ειναι επισης καταντια!
ευχομαι καλους αγωνες....γιατι θα γινουν..ο Θεος να δωσει να ειναι αναιμακτοι!
ΜΠΡΑΦΟ ΣΤΗ ΦΙΛΟΘΕΗ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ-ΜΕΣΑΡΙΑΣ.ΔΕ ΡΩΤΑΩ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥΣ.
Οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί γενικώτερα, έχουν χίλια δίκια με τις περικοπές των μισθών τους, με τα έξοδα διαμονής τους μακριά από την κατοικία τους, κυρίως για τους νεώτερους , και έχουν αναλάβει την εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση της πιο εύπλαστης ηλικίας των παιδιών μας.
'Ομως ταυτόχρονα είναι και οι λιγώτερο χρονικά εργαζόμενοι της Ελλάδος (τέσσερις μήνες διακοπές, Κυριακές, σχολικές αργίες κλπ).
Τι θα έλεγαν οι συνδικαλιστικές τους ηγεσίες, αν δεν "ανέχονταν " άλλο την κατάσταση αυτή και εργάζονταν όπως όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, προσφέροντας κατά την διακοπή των μαθημάτων κοινωνική υπηρεσία π.χ. στο Δημόσιο, στους Δήμους, σε κατασκηνώσεις ή σε κέντρα Λαϊκής Επιμόρφωσης; ' Ετσι θα υπήρχε ισότητα στην εργασία και κοινωνική ανταπόκριση.
Απογοητευτικό!!!! Το ψέμα είναι τόσο φρέσκο και η αντίδραση του κόσμου μηδενική! Δεν μας σώνει το μεροκάματο που δεν χάθηκε λόγω μη συμμετοχής στην απεργία, μας καταστρέφει ταχύτερα η εντύπωση ανοχής προς τπυς κυβερνώντες εκτελεστές μας. Φοβάμαι ότι ο ραγιαδισμός που μας δέρνει σε συνδυασμό με την ομαδική κατάθλιψη στην οποία έχουμε όλοι πέσει μας οδηγούν σε παράδοση με τα χέρια κάτω... ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΜΕ!
Δημοσίευση σχολίου