Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Για αδράμια


Τα δράμια ή βεργιά ή οβριές ή αβρονιές μοιάζουν λίγο με τα άγρια σπαράγγια, αλλά είναι πιο λεπτά, ανοιχτοπράσινα και έχουν πικρή γεύση. Τα βρίσκεις σε ακαλλιέργητα σκιερά μέρη, μπλεγμένα πάνω σε θάμνους και με τις τρυφερές μύτες των βλαστών να εξέχουν. Από τις αρχές της άνοιξης και για ένα μήνα περίπου κάνουν την εμφάνισή τους και το μάζεμά τους απαιτεί συνήθως αρκετό περπάτημα, σκύψιμο και καλό μάτι .
Με τον Γιάννη τον Στρατή, γνώστη της περιοχής, πήγαμε πάνω από τα Λειβάδια και περπατήσαμε με κατεύθυνση το μοναστήρι της Παναχράντου στις Κρεμαστές ,μετά στα Φράγκικα και στη Τρανή Χαμολάκα. Μαζέψαμε από μια τσάντα και το βράδυ τα φάγαμε βραστά , δεν αφήσαμε ούτε το ζουμί τους,κάνει λένε πολύ καλό.

Η πηγή του Μεγαρέα & Η σπηλιά της Όρσας

3 σχόλια:

Βαγγέλης Στεργιώτης είπε...

Αφήσαμε το μαγαζί, τα ψυγεία και τις επισκευές και τρέχουμε στα διάραχα για δράμια.

Εύγε ξάδελφε.

Σας ζηλεύω !!!

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΑ ΒΡΕ ΖΗΛΙΑΡΗ ΝΑ ΣΕ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ!!
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΤΕ ΕΡΧΕΣΑΙ?
ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ

Βαγγέλης Στεργιώτης είπε...

ΣΗΜΕΡΑ !!!!!

Μ. Σάββατο τελευταίος και κάθιδρος !!